یکی از شایع ترین عارضه های نشیمنگاهی که ممکن است نصف افراد جامعه را درگیر کند ، بواسیر یا هموروئید است. بر خلاف باور عموم، احتمال بروز این بیماری در همه افراد و در سنین مختلف وجود دارد و نمی توان سن مشخصی برای بروز این عارضه در نظر گرفت.

هموروئید به شریان های ملتهب و کشیده شده دیواره مقعد و انتهای رکتوم اطلاق می شود و علت آن فشار بیش از اندازه در مقعد است. به دلیل تحریک پذیری بالا در این ناحیه، ایجاد فشار زیاد می تواند باعث بروز بیماری هایی از جمله بواسیر شود.

بواسیر چون در انواع مختلفی ایجاد می شود، علائم متفاوتی دارد. برای مثال زمانیکه این عارضه در بخش انتهایی روده و رکتوم نمایان شود، هموروئید داخلی است که شایع ترین نشانه آن خونریزی است و سایر علائم در این نوع هموروئید کمتر بروز می کنند.

اما بواسیر خارجی که در پوست حساس اطراف مقعد ایجاد می شود می تواند علائم آزاردهنده تری ایجاد کند و تشخیص آن هم در مقایسه با نوع داخلی راحت تر است.

همچنین عارضه های نشیمنگاهی می توانند علائم مشابهی داشته باشند، بنابراین بهتر است بجای خود درمانی به پزشک مراجعه کنیم و تشخیص بیماری را به او واگذار کنیم.

بعد از انجام بررسی های لازم و تشخیص بیماری با توجه به نوع عارضه ای که به آن مبتلا هستید یکی از روش های درمان توسط پزشک توصیه می شود. اگر بواسیر در مراحل ابتدایی آن تشخیص داده شده باشد، استفاده از روش های خانگی می تواند در بهبود بیماری تاثیر گذار باشد. درمان خانگی هموروئید شامل استفاده از حمام سیتز، رعایت رژیم غذایی، عدم استفاده از شوینده های معطر، پرهیز از زور زدن و مراجعه به موقع به دستشویی می باشد. همچنین استفاده از برخی داروها در ابتدای بیماری و یا بعد از جراحی می تواند روند بهبود بیماری را تسریع بخشد.

پماد یا شیاف آنتی هموروئید، داروهای مسکن، قرص های آنتی بیوتیک و ملین ها از داروهایی هستند که پزشک معمولا برای درمان بواسیر تجویز می کند و به کنترل علائم آن کمک می کنند.

اما نمی توان از این روش ها به عنوان درمان قطعی بواسیر استفاده کرد و احتمال درمان نشدن و بازگشت مجدد بیماری در این روش ها بالاست.