فوق روان کننده دیرگیر

این ماده بر مبنای نفتالین سولفونات می باشد که علاوه بر روان بودن،منجر به تاخیر در گیرش اولیه ی بتن می شود.فوق روان کننده دیرگیر تمامی اثرهای منفی زودگیری در دمای زیاد را ازبین می برد.این محصول مختص عملیات بتن ریزی در گرما است.طبق استاندارد ملی ایران،این محصول به موادی گفته می شود که میزان آب استفاده شده را در مخلوط بتن بدون ایجاد تغییر در روان بودن،کاهش می دهد.
به بیانی دیگر فوق روان کننده دیرگیر بدون اینکه در مصرف آب تغییری ایجاد کند،اسلامپ(روانی)بتن را به طرز چشمگیری افزایش می دهد و یا اینکه هر دو عمل را به طورهمزمان انجام می دهد.بر اساس استاندارد ملی عملکرد اصلی فوق روان کننده دیرگیر روان بودن و کاهش مصرف آب می باشد.
به دلیل طولانی بودن زمان گیرش اولیه زمان کارپذیری بتن نیز بیشتر شده و گزینه ای ایده آل برای بتن ریزی در هوای گرم می باشند.این محصول قابلیت حمل بتن در مسافت طولانی را داراست.علاوه بر استفاده ی فوق روان کننده ی دیرگیر،در آب و هوای گرم می بایست از سیمان های ریز و زودگیر دوری کرد وبه جای آن از سیمان هایی استفاده کرد که دارای مواد پوزولانی بوده و گرمای کمتری تولید می کنند.
اگرعیارسیمان زیاد باشد ترک خوردگی بتن را به همراه خواهد داشت.بنابراین در هوای گرم نباید مقدار سیمان از حد مجاز فراتر برود.ساختار فوق روان کننده دیرگیر به گونه ای است که باعث تولید حباب در بتن نمی شود چرا که دارای پلی نفتالین سولفات می باشد و به همین دلیل برای استفاده در گرما توصیه می شوند.اما روانسازهایی که بر پایه ی لیگنو سولفونات و ملامین باشند باعث تولید حباب در بتن می شوند و استقاده ی آن ها در گرما توصیه نمی شود.
دراستفاده از فوق روان کننده دیرگیر همواره باید این دو نکته را درنظر داشته باشیم:اگر استفادهی ما فقط برای روان شدن باشد می بایست به مخلوط بتن آماده اضافه کنیم که در پی آن شاهد روانی خواهیم بود.اما اگر هدف ما افزایش مقاومت باشد باید مقدار آب بتن را کم تر کنیم تا به افزایش مقاومت برسیم.
مواد فوق روان کننده دیرگیر با استانداردهای ISIRI 2930 , ASTM C494 TYPE G در تطابق است.
خواص و اثرات:
نسبت آب به سیمان چیزی حدود 20-12% کاهش می یابد.
افزایش روانی را به دنبال دارد و عملیات پمپاژ به آسانی انجام می گیرد.
افت اسلامپ در هوای گرم را کاملا بهبود می بخشد و باعث انسجام بتن می شود.
آسانی حمل و نقل در مسافت های بیشتر را به همراه دارد.
به کاهش استهلاک تجهیزات ساخت کمک می کند.
با انواع مختلف سیمان های پرتلند سازگار است.
از ترک های سطحی جلوگیری کرده و نفوذپذیری را کم تر می کند.
زمان حفظ روانی 60-40 دقیقه می باشد.
و در نهایت این مواد غیر قابل اشتعال هستند.
موارد کاربرد:
بتن در هوای گرم بر انواع سازه های مسلح و غیر مسلح قابل اجرا می باشد.
در مناطق گرمسیر هم شاهد ساخت و جابه جایی بتن هستیم.
این بتن ها برای تمام سازه های بتنی،پی،پل ها و سدها نیز قابل استفاده می باشد.
میزان مصرف:
میزان دقیق طبق آزمایش های گوناگون کارگاهی مشخص می شود. اما طبق روانی مورد نظر و نوع مصالح، نسبت آب به سیمان و ... حدود 2/1-45/0% وزن سیمان مصرفی خواهد بود.
روش مصرف:
این محصول می تواند به همه ی آب اختلاط بتن یا تنها قسمتی از آن مخلوط شده و به بتن اضافه شود.
فوق روان کننده دیرگیر را می توان به مخلوط آماده ی بتن اضافه کرد و پس از ترکیب شدن عملیات بتن ریزی را آغاز نمود.
اگر در طرح اختلاط ماده ی افزودنی دیگری وجود داشته باشد،باید به طور جداگانه به بتن اضافه شود.
نکات فنی:
اگر این ماده بیشتر از حد ذکر شده استفاده شود،باعث ایجاد آب انداختگی شده و در گیرش اولیه و نهایی تاخیر به وجود خواهد آمد.همینطور سنگدانه ها جدا شده و در بتن حباب تولید می شود.
مشخصات فیزیکی و شیمیایی:
حالت فیزیکی آن مایع بوده و وزنی معادل gr/cm3ا1/18 را دارد.رنگ آن قهوه ای تیره بوده و یون کلر ندارد.مواد فوق روان کننده دیرگیر دارای PH: 7/5-8/4 می باشند.
ملاحظات:
مدت نگهداری آن ها 1سال و در بسته بندی ابتدایی خود می باشد و باید به دورازیخبندان و یا تابش نور خورشید به مدت طولانی نگهداری شوند.دمای ایده آل برای آن ها 25-15 درجه ی سانتی گراد می باشد.نوع بسته بندی آن ها گالن 20 و بشکه ی 220 کیلوگرمی می باشد.
نکات ایمنی:
برای استفاده ی چندین ماده ی افزودنی بتن به طور همزمان باید با بخش فنی در تماس باشید.
اگر این ماده با چشم تماس پیدا کرد،پلک خود را به مدت 2دقیقه در آب تمیز بازو بسته کنید.منبع: فوق روان کننده

افزودنی های بتن موادی می باشند که به بتن اضافه شده و باعث می شوند که کیفیت و عمر بتن افزایش یابد. این مواد طی یک قرن گذشته بخصوص رشد چشمگیری در صنعت بتن داشته اند بطوریکه امروزه در تعریف بتن علاوه بر سه جزء اصلی، این ترکیبات نیز جای خود را باز کرده اند. اگرچه استفاده از افزودنی های بتن در بهای تمام شده اولیه بتن تاثیر قابل توجهی دارند ولی نسبت به افزایش کیفیت، دوام و راحتی اجرا بسیار اقتصادی می باشند و استفاده از آنها در دنیا خصوصا در کشورهای توسعه یافته بسیار رایج می باشد. نقشی که افزودنی بتن بازی می کند متمرکز بر خمیر سیمانی بتن می باشد و با بهود این بخش، ماموریت خود را ایفا می کنند.

مزیتهای کیفی و قیمتی بتن به گونه ای بوده است که پس از کشف آن طی صد و پنجاه سال گذشته، رشد بسیار زیادی داشته است و می توان ادعا کرد که هر کجا که ساخت و سازی هست بتن نقش کلیدی را بازی می کند. بتن بخشی از یک سازه می باشد که قابل تعویض نمی باشد و در بهترین حالت می توان آنرا تعمیر کرد، لذا در تولید آن باید به گونه ای عمل کرد که بالاترین عمر در آن سازه را داشته باشد. تکنولژی بتن به دنبال رسیدن به عمرهای بالاتر برای بتن است و این هدف رابطه مستقیم در بهره وری اقتصادی یک پروژه دارد و بهبود کیفیت بتن به گونه ای که علاوه بر کیفیت مناسب، دوام بیشینه را داشته باشد چالش اصلی صنعت ساخت و ساز هر کشوری می باشد.

استفاده از افزودنی های شیمیایی بتن نزدیک به یک قرن هست که وارد صنعت بتن شده است و با رشدی قابل توجه تا به امروز ادامه داشته است. بتن های امروزی چه از لحاظ مقاومت های مکانیکی و چه از نظر دوامی قابل قیاس با گذشته نیست و این کیفیت مدیون دانش شیمی افزودنی های بتن می باشد.