Tree-niner-fife؛ زبان جهانی خلبانان

ممکنه باعث تعجب شما بشه که از هر جایی که سوار هواپیما شوید، چه از فرودگاهی در ایالات متحده به هر مقصد بین المللی، جدا از اینکه به پاریس، بوگوتا و یا پکن باشد، خلبان آژانس هواپیمایی شما با کنترل ترافیک هوایی در زمین در هر کدام از این کشورها به یک زبان صحبت می کند، انگلیسی.

اما این مدلی از انگلیسی نیست که بخواد برای شما و یا مسافران مفهوم باشه، چون پر از اعداد، عبارات کوتاه شده و رمزنگاری شده و اصطلاحاتی مانند "Center Control, Papa November tree-niner-fife at tree-tree-zero". این مثال از موارد آموزشی است که در دانشگاه هوانوردی ایالتی اوکلاهاما، در کتاب The Handbook of English for Specific Purposes، استفاده شده است. میتوانید از آژانس مسافرتی راهنمایی بگیرید.

دلیل آن این است که سازمان بین المللی هوانوردی غیرنظامی در سال 2003 دستورالعملی را تدوین کرد که خلبانانی در پروازهای بین المللی و کنترل ترافیک هوایی هستند، همگی باید به یک زبان مشترک با یکدیگر در تماس های رادیویی صحبت کنند، که با نام Aviation English می باشد.

الیزابت متیو، زبان شناس و استادیار گروه علوم کاربردی هواپیما در دانشگاه Embry-Riddle Aeronautical، در یک مصاحبه تلفنی توضیح داد که Aviation English در سراسر جهان مورد نیاز است، زیرا برای خلبانان زیاد کاربردی نیست که به هرجایی در دنیا سفر کردند، زبان آن کشورها رو هم بدانند.

سیر تکاملی یک زبان مشترک

طبق صحبت Dominique Estival، زبان شناس دانشگاه غربی سیدنی و همکارانش از کتاب "Aviation English: A lingua franca for pilots and air traffic controllers"، چگونه ارتباطات خلبانان از ابتدای استفاده از رادیو در اوایل دهه 1900 شروع شد. در ابتدا، آنها از کد Q استفاده می کردند، نوعی نسخه ساده از کد مورس بود، و در نهایت، صحبت کردن جای استفاده از این کد را داد. بین جنگ های جهانی، خلبانان از الفبای آوایی اتحادیه بین المللی مخابرات استفاده کردند، که در آن کلمه کد شده به یک حرف اختصاص داده شد - مانند �آلفا� برای A و �bravo� برای B – این کار برای اینکه حروف به وضوح توسط افراد در پای رادیو شنیده شود.

انگلیسی از زمان پایان جنگ جهانی دوم، زبان غالب در هواپیمایی بوده است، بخشی به دلیل آنکه پیروزی ایالات متحده قدرت را در صنعت آژانس هواپیمایی یا آژانس مسافرتی و تولید هواپیما به دست آورد. اما ICAO یا همان سازمان بین المللی هوانوردی غیرنظامی، آژانسی با 188 کشور عضو، ابتدا نیازی به استفاده از زبان انگلیسی توسط خلبانان و کنترل کننده ها نداشت. در عوض، برای دهه ها، زمان برد تا بتوانند یک فرم قابل قبول برای صحبت کردن در ارتباطات رادیویی بکار بگیرند، انگلیسی پیشنهاد داده شد – اما مجوزی برای استفاده از آن داده نشد.



اما برای کارکنان حمل و نقل هوایی نیاز به مهارت در زبان انگلیسی وجود نداشت. در سال 1996، هواپیماهای مسافربری از عربستان سعودی و قزاقستان در نزدیکی دهلی نو، هند، با یکدیگر در هوا برخورد کردند و 351 نفر را کشته شدند. با توجه به این گزارش در مورد تصادف، نوارهای ارتباطات رادیویی نشان داد که خدمه پرواز قزاقی در درک دستورالعمل های کنترل ترافیک هوایی با مشکل روبرو بودند، که ممکن است یکی از عوامل فاجعه باشد.

متیو گفت که این امر منجر به پیوستن هند به ICAO شد و پیشنهاد کرد که قواعد زبان را محکم تر کنند. ICAO در نهایت قوانین جدیدی را اعمال کرد که نیاز به استفاده از Aviation English بود و خلبانان و کارمندان کنترل ترافیک هوایی در مسیرهای بین المللی باید برای گرفتن مجوز پرواز و کار خودشون باید تست های این زبان را می گذراندند.

کلمه بندی استاندارد

Aviation English زبانی نیست که زیاد به گوش ما اشنا باشد و ما از کلماتی که در آن بکار می رود مطلع باشیم، بلکه خیلی با آن زبان انگلیسی که ما با آن آشنایی داریم و صحبت می کنیم، پیچیده تر و ناشناخته تر است. از آنجا که یک سوء تفاهم بین یک خلبان و یک کنترل کننده می تواند به فاجعه منجر شود، Aviation English براساس یک کلمه بندی استاندارد است که Estival آن را اینگونه تعریف می کند:

�مجموعه ای از اصطلاحات تجویز شده و بسیار محدود برای استفاده تا حد امکان.�

حتی تلفظ اعداد باید استانداردهای دقیق را برای وضوح مطلوب دنبال کند، به طوری که 4، به عنوان مثال، به عنوان "FOW-er" تلفظ شود، در حالی که 3 باید "tree" بدون "h" تلفظ شود.

اما این واژگان در هر وضعیتی که در هواپیما رخ بدهد، لزوما قابل استفاده نمی باشد. Mathews توضیح داد: در این موارد، خلبانان و کنترل کنندگان می توانند از زبان ساده استفاده کنند. به عنوان مثال، یک هواپیمای ایرلاین US Airways که از فرودگاه لاگوردیا نیویورک خارج شد، در ژانویه 2009 با گله ای از پرندگان برخورد کرد و جفت موتورهای خودش را از دست داد، خلبان Chesley "Sully" Sullenberger از واژه نامه استاندارد ICAO متنفر بود و به سادگی به کنترل کننده گفت: "ما در حال نشستن بر روی رودخانه هادسون هستیم".

به گفته جنیفر رابرتز، یک متخصص انگلیسی هوایی در دانشکده هواشناسی در Embry-Riddle، برنامه های مختلف آموزشی مختلفی در سراسر جهان برای یادگیری زبان Aviation English وجود دارد. بعضی از آژانس های هواپیمایی یا همان آژانس مسافرتی این زبان را تا حدی آموزش می دهند.

طبق گفته Estival، Aviation English هواپیمای مسافربری را بسیار امن تر می کند. او توضیح می دهد:

�این امر در کاهش سوء تفاهم و ناسازگاری بسیار موفق بوده است.�

�تعداد تصادفات / حوادثی که از این امر باعث اجتناب از آن شده است، بسیار کم است زیرا هر تصادف همیشه ترکیبی از عوامل متعددی هستند.�منبع: آژانس مسافرتی