هنری فورد، کسی که سرمایه ای جز رویایش نداشت
هنری فورد مؤسس کمپانی فورد
رویای فورد از علاقه ی او به هر چیزی که مکانیکی بود، سرچشمه گرفته و رشد کرده بود. از دوران کودکی، اشتیاق زیادی برای مطالعه و اندیشه بر روی ماشین آلات داشت. در مورد موتورهای بخار، ساعت و موتورهای احتراقی چیزهایی آموخت، به سراسر کشور سفر کرد و در تعمیرگاه ها به صورت مجانی کارکرد تا به ماشین آلات دسترسی داشته باشد! او یک مکانیک و ساعت ساز شد. حتی شب ها به عنوان مهندس در شرکت «دیترویت ادیسون» کار می کرد.
ایده ی ساخت اتومبیل، فورد را هر روز شیفته تر و توجه اش را بیشتر و بیشتر معطوف می کرد. تا اینکه تصمیم گرفت در مورد تلاش های اولیه ای که در این زمینه شده بود مطالعه کند و کارهای دیگر سازندگان ماشین از جمله «رانسام ایی اولدز» که اولین سازنده ی اتومبیل «اولدز موبیل» در سال 1900 بود را بررسی کرد.
جدا از عشق و علاقه ی فورد برای ساخت اتومبیل؛ تولید انبوه یک اتومبیل ارزان، از دیگر تمایلات شدید وی بود. تا آن زمان، کالسکه های جدیدی که با اسب حمل می شدند، از جمله وسایل گران قیمت بودند که فقط در اختیار ثروتمندان قرار داشتند. اما فورد می خواست اتومبیل های ساخت وی در اختیار عموم مردم قرار بگیرند! در سال 1899 از طرف شرکت موتورسازی دیترویت به او پیشنهاد کمک شد، اما وقتی که دید صاحبان آن شرکت از تولید انبوه و ارزان اتومبیل طفره می روند، از آنجا بیرون آمد! در هر حال او همچنان به آرزویش می اندیشید و سرانجام تلاش هایش به نتیجه رسید. در سال 1903 شرکت موتور فورد را تأسیس و شروع به تولید مدل t کرد. در سال اول تأسیس، نزدیک به شش هزار اتومبیل تولید کرد اما تا هشت سال بعد محصول او به پانصدهزار دستگاه رسید و توانست قیمت اتومبیل خود را از 850 دلار به 360 دلار کاهش دهد! رویای فورد به واقعیت پیوست، او به عنوان نابغه و اولین بنیان گذار خط تولید انبوه خودرو، شناخته شد…
جملات هنری فورد
اگر بیندیشید کاری را می توانید انجام دهید یا بیندیشید نمی توانید آن را انجام دهید در هر دو صورت حق با شما است.
شکست فرصتی برای شروع دوباره و هوشمندانه تر است.
اکثر مردم به جای حل مشکلات وقت و انرژی بیشتری را صرف گشتن اطراف مشکلات می کنند.
اندیشیدن، یکی از دشوارترین کارهای انسان است. ولی با همین فرایند است که انسان می تواند به کشفیات و دریافت های ذهنی باارزشی برسد و زندگی خود را پُربار‌تر کند. به این ترتیب، ما بازیگر زندگی می‌شویم نه تماشاگر آن.
