نخستین نسل چمن مصنوعی با این نخ تولید می‌شد و ساختار نخ فیبریلیت کاملا متفاوت از انواع مونوفیلامنت می‌باشد.

در نوع مونوفیلامنت ما با یک تک رشته مشخص و متمایز رو به رو هستیم.

ولی در فیبریلیت، نخی را می‌بینیم که در ‏راستای طولی خود دارای شیارها و بریدگی‌های متعدّد می‌باشد که در غالب یک رشته تنیده شده‌اند. اگر نخ فیبریلیت را ‏باز کنیم، شیارها و بریدگی‌های طولی به آسانی از یکدیگر فاصله گرفته و به شکل لوزی‌های کوچک و بزرگ درمی‌آید. ‏رمز مقاومت و انسجام نخ فیبریلیت در حالت تابیده و پیچیده شده نخ می‌باشد. هر میزان که این پیچش و فشردگی بیشتر ‏باشد، نیروهای کششی را در راستای طولی بیشتر تحمل می‌کند.‏

عرض (پهنای) نخ فیبریلیت با ۲ شاخص بیان می‌شود:‏
۱– عرض نخ در حالت تافته شده که یا حالت پیچیده و فشرده. این حالت در داخل چمن مصنوعی دیده می‌شود.



‏۲ – عرض نخ در حالتی که پیچش و تاب نخ باز شده و به صورت گسترده و پهن درآمده.‏

هر قدر که پهنای حالت ۲ بیشتر باشد، نخ ضخامت و دوام بیشتری داشته و دیرتر فرسوده می‌شود.

امروزه از نخ فیبریلیت برای تولید برخی چمن‌های مخصوص راگبی، هاکی، تنیس، گلف، بیسبال و به صورت محدود در ‏فوتبال استفاده می‌شود. در چمن مصنوعی لنداسکیپ با ارتفاع کوتاه نیز این نخ به کار می‌رود.

مبحث بسیار مهم پیرامون نخ فیبریلیت، استانداردهای بهداشتی و سلامتی می‌باشد.

یکی دیگر از ویژگی‌های نخ فیبریلیت در چمن مصنوعی به دلیل ماهیت در هم ‏تنیده، منافذ و فضاهای خالی فراوانی دارد و این فضاهای خالی، مستعدّ انباشت و گیر کردن ذرات خارجی، خاک و گرد و ‏غبار و تمامی آلودگی‌های فیزیکی و زیستی (قارچ‌ها و باکتری‌ها) می‌باشند. شستشو و نظافت چمن های تولید شده ‏با این نوع فیلامنت، دشوار بوده و استفاده از آن را در بسیاری از محیط ها و کاربری‌ها محدود می‌نماید.‏ با توجه به این که نخ فیبریلیت، توانایی بازگشت پذیری به حالت ایستاده و استوار را ندارد، مقاومت این نوع نخ نسبت به ‏کوبش و له شدگی بسیار پایین و ضعیف بوده و از نظر شباهت ظاهری به چمن طبیعی نیز در جایگاه مناسبی قرار ‏نمی‌گیرد.‏

برای مطالعه ادامه متن می توانید به نخ فیبریلیت در چمن مصنوعی در سایت چمنزار مراجعه کنید.